CZ
Pochází z české strany Těšína. Těšín a Slezsko jsou její srdeční záležitostí.
Jsou to vzpomínky, nostalgie, rodina, přátelé, srdečnost a přímost, dveře domova otevřené dokořán… prostě místo, kde je vždy vítána.
Žila pět let v srdci Evropy, studovala tam muzikálové herectví na Konzervatoři Jaroslava Ježka. Studium ukončila po dvou letech, poté byla přijata na jazzový zpěv na VOŠ při Konzervatoři Jaroslava Ježka v Praze, kde absolvovala v roce 2015.
V roce 2013 se podílela na inscenaci Lusthaus, na níž spolupracovala se spolkem Kulisa v Českém Těšíně.
V letech 2016/2017 hostovala v Divadle Petra Bezruče v inscenaci Richard III.
Do Bajky nastoupila v březnu 2019.
Momentálně také učí na ZUŠ v Třinci jazzový a populární zpěv, dává také soukromé hodiny.
Učí se francouzsky, protože jí tento jazyk uhranul ve chvíli, kdy poprvé uslyšela Zaz.
Cestování jí otevírá oči. Všude je totiž „normální” něco jiného a to ji nepřestává udivovat.
„Vyjadřování emocí hlasem je očišťující záležitost - doporučuji to všem. I vykřičet se je někdy potřeba.”
Noční ticho je jí inspirací.
„Tvořte, zpívejte, hrajte, malujte, pište, tancujte – je to ta nejlepší terapie."
„Do Bajky jsem nastoupila, protože to byla pro mě možnost rozvíjet svou osobnost a svůj talent.
V Bajce máme výjimečný soubor. Vážím si přímosti a srdečnosti, která tam je. A to je potom radost do takové práce se vracet.
Největší odměnou je pro mě feedback, který nám diváci poskytují. Vždy si přeji, abychom je byli schopni oslovit alespoň jednou myšlenkou, která je obohatí, a kterou si s sebou odnesou.
Každá inscenace je pro mě výzvou.
Je nádherné vidět, jak dřevo ožívá, začíná se hýbat, mluvit. Najednou je to tvor, kamarád, který má jméno. Je to jako kreslit tváře, nejdřív máte prázdný papír, ale postupně se z něj na vás začíná někdo dívat. A najednou mezi námi vzniká vztah.“
Dania má přirozený dar porozumět si s každým hudebním nástrojem, který uchopí. Mnozí z vás ji znají z těšínských jazzových večerů, kde zpívá v duetu se svou sestrou Tamarou.
PL
Pochodzi z czeskiej strony Cieszyna. Cieszyn i Zaolzie są bardzo bliskie jej sercu.
Są wspomnieniami, nostalgią, rodziną, przyjaciółmi, serdecznością i bezpośredniością, drzwiami domu rodzinnego otwartymi na oścież, w którym zawsze jest mile widziana.
Przez pięć lat żyła w sercu Europy, studiowała tam aktorstwo musicalowe w Konserwatorium Jaroslava Ježka. Po ukończeniu tych dwuletnich studiów zdała jeszcze na wydział śpiewu jazzowego na VOŠ przy Konserwatorium Jaroslava Ježka v Pradze, studia ukończyła w roku 2015.
W roku 2013 brała udział w inscenizacji Lusthaus, razem ze stowarzyszeniem Kulisa w Czeskim Cieszynie. W latach 2016/2017 grała gościnnie w Teatrze Petra Bezruča w inscenizacji Ryszard III.
W marcu 2019 zaproponowano jej angaż w BAJCE.
Obecnie prowadzi również zajęcia w Szkole Artystycznej w Trzyńcu, uczy śpiewu jazzowego i rozrywkowego, daje również lekcje prywatne.
Uczy się francuskiego, bo ten język ją oczarował w chwili, kiedy po raz pierwszy usłyszała Zaz.
„Podróże otwierają mi oczy na świat. To, co uważa się za normalne, różni się bowiem w poszczególnych krajach i to nieustannie mnie zadziwia.”
„Wyrażanie emocji poprzez głos jest bardzo oczyszczające – polecam wszystkim. Czasami w celach terapeutycznych trzeba wykrzyczeć samego siebie.”
Dodaje też, że cisza nocna jest dla niej inspiracją.
„Śpiewajcie, grajcie, malujcie, piszcie, tańczcie, twórzcie coś – to najlepsza terapia.”
„Przyjęłam propozycję pracy w BAJCE, ponieważ był to dla mnie sposób na rozwijanie mojej osobowości i talentu. Zespół BAJKI jest wyjątkowy. Bardzo cenię otwartość i serdeczność, jaka tam panuje. Praca w takim zespole jest czystą radością.
Największą nagrodą jest dla mnie szczera reakcja publiczności. Zawsze życzę sobie, żeby widzowie wynieśli z naszego spektaklu choćby jedną inspirującą myśl.
Każde przedstawienie jest dla mnie wyzwaniem.
To wspaniałe, kiedy kawałek drewna ożywa w naszych w rękach, kiedy zaczyna się ruszać, mówić. Nagle jest bytem, stworzeniem, kolegą, który ma imię. To tak, jakby rysować twarz - najpierw kartka jest pusta, ale stopniowo wyłania się ktoś, kto zaczyna na nas patrzeć. I rodzi się między nami więź.”
Dania ma naturalny dar porozumienia się z każdym instrumentem muzycznym, który wpadnie jej w ręce. Wielu z was zna ją z cieszyńskich wieczorów jazzowych, gdzie śpiewa w duecie ze swoją siostrą Tamarą.
