CZ
UMĚLECKÝ ŠÉF BAJKY
Kuba je šéfem BAJKY, jejím mozkem. Je zároveň inspirací, myšlenkou a také bezednou studnicí hereckých a divadelních podnětů a nápadů. Malé diváky zase zahrnuje hromadou legrace. Neúnavně pro BAJKU objevuje zajímavé režiséry, scénografy, hudebníky a hlavně loutkaře, kteří svou profesi milují a kteří BAJCE otevírají stále nové obzory, dokážou herce nadchnout a rozvíjet je.
Narodil se v Třinci v roce 1979. Měl to štěstí potkat skvělou ženu, s tou se také oženil a má s ní tři děti. Rád pracuje s dětmi i s neprofesionály. S nimi pak vytvořil projekty, jako byly muzikál Jákob, Lusthaus a Bílá labuť. Společně se svou ženou Tamarou pracuje s dětmi napříč církevními denominacemi, jsou také iniciátoři a spoluzakladatelé projektu Brouci (dětský pěvecký sbor, s nímž vytvořili album Nemusím se bát).
Zahrál si menší role ve filmech Černý slzy a Pátek čtrnáctého.
A jaká byla jeho cesta k BAJCE?
„Někdy ve třetím ročníku studia na Gymnáziu s polským jazykem vyučovacím v Českém Těšíně jsem se rozhodl, že se dám na dráhu umělce. Bavilo mě psát scénky a pak je hrát na různých akcích evangelické mládeže. Po ukončení studia na gymnáziu jsem dostal nabídku nastoupit do loutkového divadla Bajka jako elév. Jako každé dítě, které chodí do polských škol na těšínském Slezsku, jsem vyrůstal na představeních této scény. Tehdy mě ani ve snu nenapadlo, že jednou budu její součástí. Proč ne!
Po roce angažmá jsem se rozhodl, že budu pokračovat ve svém vzdělání v oboru herectví a pro tento účel jsem si vybral Vyšší odbornou školu hereckou v Praze. V roce 2004 jsem nastoupil na Polskou scénu Těšínského divadla jako herec. Po pěti letech v angažmá jsem dostal nabídku BAJKU vést. Loutkové divadlo BAJKA, pracující šedesát let pod patronátem Polského kulturně-osvětového svazu, se tehdy připojilo k Těšínskému divadlu a stalo se tak jeho třetím souborem. Znal jsem BAJKU zvenčí i zevnitř. Proto jsem si opět řekl: Proč ne!
Od roku 2009 působím jako umělecký šéf loutkové scény Těšínského divadla BAJKA.
Díkybohu se mi BAJKA stala osudnou.“
„Je pro mě důležité, aby v souboru byli lidé, kteří jsou ochotni měnit stereotypní myšlení, názor, že když je to pro děti, není třeba se namáhat, že ‚pro ně‘ to stačí.“
Uvědomuji si, že dětský a náctiletý divák je zvídavý a tím i náročný na výběr repertoáru a formy. Pestrost výtvarných a režijních postupů a možností loutkového divadla nemůže BAJKU nikdy svést do rutiny a stagnace. V průběhu procesu tvorby našich představení probíhá s režiséry, scénografy a autory dramatizací diskuse o tom, co může našeho diváka oslovit a co ho už nezajímá. Je tu stále co objevovat, nekonečná spousta stránek je ještě nepopsaná a to mě baví. Jsem vděčný za své spolupracovníky a všechny ty, kteří BAJCE fandí.“
PL
KIEROWNIK ARTYSTYCZNY BAJKI
Kuba jest szefem BAJKI, jej mózgiem, a jednocześnie inspiracją, wizją oraz bezdenną skarbnicą aktorskich i teatralnych przedsięwzięć i pomysłów. Mali widzowie kochają go za komizm, żarty sceniczne i świetną zabawę. Niestrudzenie odkrywa dla BAJKI nowych ciekawych reżyserów, scenografów, muzyków i lalkarzy, którzy kochają swoją pracę i otwierają przed BAJKĄ nowe horyzonty, potrafią zainspirować aktorów i rozwijać ich zdolności.
Urodził się w Trzyńcu w roku 1979. Miał szczęście ożenić się ze wspaniałą kobietą, mają trójkę dzieci. Lubi pracować z amatorami, entuzjastami teatru. W ten sposób powstały projekty, takie jak musical Jákob, Lusthaus i Bílá labuť. Razem z żoną Tamarą pracuje z dziećmi należącymi do różnych kościołów, są również inicjatorami i współzałożycielami projektu Brouci (chór dziecięcy, z którym nagrali płytę Nemusím se bát).
Zagrał role drugoplanowe w filmach Černý slzy a Pátek čtrnáctého.
Jakie drogi sprowadziły tego wszechstronnego człowieka do BAJKI?
„Chyba na trzecim roku czeskocieszyńskiego gimnazjum podjąłem decyzję o wyborze artystycznej drogi zawodowej. Lubiłem pisać scenki, które później graliśmy na różnych imprezach młodzieży ewangelickiej. Po ukończeniu gimnazjum zaproponowano mi angaż w Teatrze Lalek Bajka. Jak każde dziecko uczęszczające do polskich szkół na Zaolziu, wyrastałem na spektaklach tego teatrzyku. Wtedy przez myśl mi nie przeszło, że kiedyś będę należał do zespołu BAJKI. Ale dlaczego nie?
Po roku pracy zdecydowałem się zdobyć wykształcenie w tym kierunku, podjąłem więc studia aktorskie na VOŠ w Pradze. W roku 2014 zostałem aktorem Sceny Polskiej Teatru Cieszyńskiego. Po pięciu latach pracy zaproponowano mi stanowisko kierownika BAJKI. Teatr Lalek Bajka, pracujący przez sześćdziesiąt lat pod patronatem Polskiego Związku Kulturalno– Oświatowego, został wtedy przyłączony do Teatru Cieszyńskiego i stał się jego trzecim zespołem. Znałem BAJKĘ od podszewki i z zewnątrz. Pewnie dlatego powiedziałem sobie znowu: Czemu nie?
Od roku 2009 jestem szefem sceny lalek Teatru Cieszyńskiego.
Dzięki Bogu, BAJKA stała się moim przeznaczeniem.
Jest dla mnie ważne, by w zespole naszego teatrzyku byli ludzie, którzy chcą zmieniać stereotypowe myślenie i nie zgadzać się z poglądem, że skoro gramy dla dzieci, nie trzeba się wysilać, że „dla dzieci to wystarczająco dobre“.
Jestem przekonany, że dzieci i nastolatki są bystre i dociekliwe, a przez to wymagające, jeśli chodzi o dobór repertuaru i formy. Na szczęście różnorodność scenograficznych i reżyserskich rozwiązań oraz możliwości teatru lalek nigdy nie pozwolą BAJCE utknąć w zaułku rutyny i stagnacji.
W procesie tworzenia odbywa się dyskusja z reżyserami, scenografami i autorami inscenizacji na temat tego, czego widz oczekuje, a co już go nie interesuje. To nieustający proces odkrywania, nieskończona ilość niezapisanych stronic. I to właśnie mnie pociąga. Jestem wdzięczny, że mam wokół siebie ludzi, z którymi współpracuję, i dziękuję wszystkim, którzy BAJCE sprzyjają.“
